درد دل های یک خریدار خودرو ملی

با اعلام فروش نقدی و فوری محصولات ایران خودرو در آبان ۹۳،‌ یك عدد خودروی سمند سورن EF۷ با رینگ آلومینیومی ثبت‌نام كردم و خودرو را در دی همان سال تحویل گرفتم. اما متأسفانه هنوز ۶ ماه نشده و كاركرد ماشین به ۱۵ هزار كیلومتر نرسیده، صداهایی مشكوك و البته زجرآور، حین دنده عقب رفتن از چرخ‌های رینگ آلومینیومی! عقب برخاست.بنا بر سفارش دوستان، صدای موسیقی را در حین حركت بالا بردم! و سعی كردم بر وسواس خود چیره شوم؛‌ اما آرام آرام این صدا غیرقابل تحمل شد و مهم‌تر این‌كه در موقع حركت به جلو نیز صداهایی از چرخ‌ها به گوش می‌رسید. به نمایندگی مراجعه كردم و پس از حدود یك ماه پیگیری (نوبت گرفتن و رسیدن قطعه و...) دیسك ترمز چرخ عقب با گارانتی تعویض شد و مشكل حل شد. من نیز از مسئولیت‌پذیری شركت ایران خودرو در قبال نقص خودرو، خوشحال شدم. تا این‌كه دوباره همان صداهای مشكوك در همان رینگ آلومینیومی برخاست؛ در حالی‌كه خودرو حدود ۲ هزار كیلومتر پس از تعمیر كار كرده بود. مجدداً با این تصور كه احتمالاً مشكل از دیسك ترمز چرخ دیگر است، به نمایندگی مراجعه كردم، اما این بار پاسخی شگرف و دور از انتظار شنیدم. پاسخ با اندكی ویرایش ادبی چنین بود: «این ایراد در خودروهای سمند سورن و... وجود دارد و شركت تا كنون راهی برای درمان آن نیافته است؛‌ موضوع توسط كارشناسان در دست بررسی است و به محض حل معما، آگهی مربوطه منتشر خواهد شد».دقت بفرمایید! چرخ صدا می‌دهد و شركت معظم ایران خودرو كه مدعی است موتور و شاسی طراحی می‌كند و با خودروسازان به‌نام جهان ادعای هماوردی و التماس مشاركت دارد، از برطرف كردن چنین ایرادی عاجز است. مشتری بیچاره ماشین صفر خریده، الان باید همراه با صدای گوش‌خراش چرخ‌ها رانندگی كند و عقل نیز حكم می‌كند كه با چنین اوضاعی، در جاده‌های خارج از شهر نیز از خیر استفاده از خودروی ملی بگذرد!اما سخنی با مسئولان ایران خودرو!سال‌هاست با دستاویزهایی از قبیل ارتقای تولید ملی و ایجاد اشتغال و... حكومت را وادار به حمایت گشاده‌دستانه و همه‌جانبه از خود كرده‌اید. اندكی انصاف به خرج دهید و در چنین مواردی، تا حدی به مسئولیت خود عمل كنید. خودروهایی در سطح جهانی پیشكش! همین خودروها را سالم به مردم تحویل دهید و در موارد چنین نقصان‌هایی، رویه‌ای اینچنین نامسئولانه و نامنصفانه پیش نگیرد.و سخن آخر با مسئولان دولت تدبیر و امید!حمایت‌های بی‌حدوحصر شما از خودروسازان، اظهر من الشمس است. اما یك سؤال! آیا سیاستگذاران دولتی تاكنون با خود اندیشیده‌اند كه برای حمایت از بنگاهی كه از انجام ابتدایی‌ترین تكالیف یك بنگاه در قبال مصرف‌كننده كوتاهی می‌كند، چه هزینه‌های‌ هنگفتی را بر ملت تحمیل كرده و همچنان تحمیل می‌كنند؟ دولتی‌ها باید به این مهم توجه داشته باشند كه گرچه مردم به‌دفعات از رویكردهای دولت در حوزه‌های مختلف به‌انحای گوناگون حمایت كرده‌اند، اما خودرو از جمله كالاهایی است كه مورد استفاده مردم بوده و به‌شدت در داوری عمومی از عملكرد دولت تأثیرگذار است؛‌ باور بفرمایید چیزی در حد برجام!پیشنهاد و در واقع توصیه‌ام این است كه در طلیعه سال «اقتصاد مقامتی، اقدام و عمل»، اگر به مسئولان حساس ایران خودرو برنمی‌خورد، دولت و به‌طور كلی حكومت، اندكی (!) سختگیرانه‌تر با این نازپروده‌ها رفتار كند تا سرمایه اجتماعی ناچیز و اعتماد عمومی كم‌رنگ موجود كه باید پشتوانه ارتقای تولید ملی باشد، اینچنین از میان نرود. سرمایه‌ای كه از جمله مؤلفه‌‌های آن،‌ اعتماد مشتری به دریافت خدماتِ با كیفیت و با سرعت پس از فروش، و در این حكایت غم‌انگیز، تعمیر یا تعویض چرخ‌های خودروی ملی است. برای مسئولان ایران‌خودرو و همچنین برای خودم و دیگر مشتریان خودروی ملی كه به این گرفتاری دچار شده‌اند، آرزو می‌كنم كه صنعت خودروسازی كشورم هر چه زودتر به فناوری تعمیر چرخ‌های رینگ آلومینیومی (!) دست یابد!