یاد کرد صرب ها از هفدهمین سالگرد حمله ناتو به یوگسلاوی سابق

به گزارش ایرنا، «تومیسلاو نیکولیچ» رئیس جمهور صربستان ضمن ادای احترام به قربانیان حملات هوایی و موشکی نیروهای ناتو بر این کشور به مدت 78 روز در سال 1999میلادی گفت که تا صربستان و حافظه وجود دارد بایستی از تمامی مکان هایی که شهروندان در بمباران جان خود را از دست داده اند دیدن و ادای احترام کرد.
رئیس جمهوری صربستان روز پنجشنبه در جمع خبرنگاران گفت که هر ساله در چنین روزی تلاش می کند که به مکان های مختلف در این کشور برود و به قربانیان ادای احترام بگذارد زیرا که متجاوز هدف خود را برای از بین بردن مردم انتخاب نکرده است.
نیکولیچ همچنین افزود که این مکان های بمباران شده بزرگترین ننگ و شرم برای تمدن در پایان قرن بیستم است که با یک سیاست و رهبری که مورد تایید نیست تسویه حساب شود.
وی با اشاره به اینکه کشورهای زیادی در بمباران صربستان برای مرتکب شدن جرم شرکت داشتند، گفت که به همین دلیل باید این واقعه را به خاطر داشت.
نبویشا ستفانوویچ وزیر کشور صربستان نیز با ادای احترام به نیروهای این وزارت که جان خود را در بمباران ناتو در سال 1999 از دست دادند گفت که صربستان هرگز اقدامی را که بر علیه ملت و کشور انجام شده فراموش نمی کند.
وی گفت که 169نیروی وزارت کشور صربستان جان خود را در بمباران ناتو از دست داده اند و نشان دادند که صربستان را دوست دارند و برای آن زندگی خود را نثار کردند.
بعد از مذاکرات ناموفق در رامبویه برای پایان دادن به بحران کوزوو و درگیری نیروهای مسلح صربستان و آلبانی های کوزوو، نیروهای ناتو حملات هوایی بر یوگسلاوی سابق را در ساعت 7و 45 دقیقه شب 24 مارس سال 1999میلادی شروع کردند.
دولت یوگسلاوی سابق در آن زمان فورا تشکیل جلسه داد و در همان شب وضعیت اضطراری در کشور اعلام کرد.
بعد از اینکه حکومت بلگراد قرارداد رامیویه را که برای پایان دادن به بحران کوزوو نپذیرفت، «خاویر سولانا» دبیر کل ناتو در آن زمان دستور حمله هوایی بر یوگسلاوی سابق را صادر کرد.
بر اساس گزارش های مختلف، در توافقنامه رامبویه که بیشتر به یک توافقنامه نظامی شبیه بود، عملا اشغال یک قسمت از سرزمین یوگسلاوی سابق ( کوزوو) پیش بینی شده بود.
فرودگاه های نظامی در کوزوو، مونته نگرو، فرودگاه باتانیتسا در بلگراد و فرودگاه اوژیتسه در شرق صربستان و مراکز نظامی در شهرهای کورشوملیا، نووی ساد، پانچوا، کراگویواتس از اولین اهداف بمباران هواپیماهای جنگنده و موشک های هدایت شونده نیروهای ناتو در یوگسلاوی سابق بودند.
در حملات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی سابق و صربستان که 24 مارس 1999 آغاز و 78 روز ادامه داشت، 19 کشور عضو ناتو در این عملیات که قربانیان زیادی را گرفته است، شرکت داشتند.
بنابر آمارهای اعلام شده از سوی نهادهای مختلف در صربستان، طی حملات 78 روزه ناتو علیه صربستان حداقل 2 هزار و 500 نفر کشته و بیش از 12 هزار و 500 نفر مجروح شدند.
بنا بر برخی از منابع؛ گفته شده است که حدود 4 هزار نفر جان خود را در بمباران ناتو از دست داده اند.
بنابر گزارشی که در سال 2013 میلادی از سوی وزیر دفاع صربستان اعلام شد، طی حمله نیروهای ناتو در سال 1999 به جمهوری فدرال یوگسلاوی سابق مجموعا یک هزار و 8 تن از نیروهای ارتش و پلیس این کشور کشته شدند که 659 نفر از ارتش و 349 نفر از نیروهای پلیس بودند.
در عملیات هوایی ناتو علاوه بر صدمات جانی، حدود 2 هزار و 500 خانه مسکونی، 14 فرودگاه، 19 بیمارستان، 20 درمانگاه، 18 مهد کودک، 69 مدرسه، 176 مکان فرهنگی و تاریخی و 44 پل ویران و منهدم شدند.
ساختمان تلویزیون دولتی صربستان در مرکز بلگراد نیز درست پس از یک ماه از بمباران هوایی نیروهای ناتو مورد هدف موشک های هدایت شونده قرار گرفت که 16 تن از شاغلین آن کشته شدند.
در عملیات هوایی ناتو علیه یوگسلاوی سابق، 2 هزار و 300 حمله هوایی علیه 995 هدف در سراسر این کشور انجام شد و در این مدت یک هزار و 150 هواپیمای جنگی ناتو 420 هزار موشک و بمب به وزن نزدیک به 22 هزار تن را بر نقاط مختلف یوگسلاوی سابق فرو ریختند.
این گزارشها حاکیست که ناتو دراین مدت یک هزار و 300موشک کروز و 37 هزار بمب خوشه ای را که منجر به کشته شدن بیش از 2 هزار نفر و مجروح شدن چندهزار نفر شد به صربستان پرتاب کرده است.
بر اساس این گزارش، ناتو همچنین در حملات هوایی علیه صربستان از مهمات ممنوعه با اورانیوم رقیق شده استفاده کرده است.
بمباران یوگسلاوی سابق در مارس سال 1999به فرمان «وسلی کلارک» فرمانده ناتو و «خاویار سولانا» دبیر کل وقت ناتو انجام شد.
بمباران هوایی مناطق مختلف یوگسلاوی سابق که در ساعت 19 و 45 دقیقه 24 مارس 1999 با پرتاب اولین موشک از هواپیماهای ناتو آغاز شد، در نهم ژوئن همان سال با امضای تفاهم نامه فنی بین مقامات ناتو و یوگسلاوی سابق در منطقه «کومانووا» بین مرز صربستان و مقدونیه پایان یافت.
دبیرکل وقت ناتو در دهم ژوئن سال 1999 فرمان توقف بمباران را پس از شروع مراحل عقب نشینی نیروهای یوگسلاوی سابق و صربستان از کوزوو صادر کرد.
شورای امنیت سازمان ملل همچنین در چنین روزی در همان سال قطعنامه 1244 را برای کوزوو تصویب کرد که 37 هزار و 200 سرباز نیروی بین المللی «کی فور» از 36 کشور برای برقراری امنیت به کوزوو اعزام شدند.
اروپام**436**1566

انتهای پیام /*

ویدیو مرتبط :
ویدئو مراسم هفدهمین سالگرد درگذشت سیروس قایقران