ماجرای مرگ دلخراش دانش آموز خلخالی در حیاط مدرسه

پرونده قتل دلخراش دانش آموز خلخالی

عامل این جنایت که دانش آموز دبیرستان نمونه دولتی بود و کمتر از 18 سال دارد در کانون اصلاح و تربیت به سر می برد. ساعت 12 ظهر ششم اردیبهشت ماه سال گذشته درگیری سه دانش آموز در حیاط مشترک دو مدرسه تیزهوشان شهید بهشتی و نیمه دولتی علی بن ابیطالب(ع) همهمه و سر و صدای زیادی به راه انداخت و در این میان دانش آموز دوره دبیرستان مدرسه تیزهوشان به نام «احسان داداش اوغلی» هدف حمله قرار گرفت و بر اثر فشار آمدن به گردن و برخورد سر با زمین غرق در خون بیهوش شد.

با وجودی که این نوجوان 15 ساله از هوش رفته بود و خون زیادی از او می رفت اما مسئولان مدرسه اقدامی برای نجات نکرده و تنها زمانی به خانواده و اورژانس خلخال خبر دادند که حدود نیم ساعت از حادثه گذشته بود و برای نجات پسرک دیر شده بود. با رسیدن اورژانس احسان که از ناحیه گردن و مغز آسیب دیده بود ابتدا به بیمارستان امام خمینی(ره) خلخال انتقال یافت و با توجه به وضعیت بحرانی اش برای درمان تکمیلی در بیمارستان علوی بستری شد. جدال احسان بر سر دو راهی مرگ و زندگی 20 روزی طول کشید اما شدت جراحات به قدری بود که پسرک دوام نیاورد و تسلیم مرگ شد.

دستگیری 3 مظنون

با مرگ دلخراش احسان، خانواده او که مرگ پسرشان را باور نداشتند در تحقیقات اولیه از پیامک های تهدیدآمیزی از سوی یکی از همکلاسی های احسان پرده برداشتند و با صحبت هایی که دوستان احسان کردند سه نفر از دانش آموزان به عنوان مظنون دستگیر شدند.
همزمان با این اقدام ها تصاویر دوربین مداربسته مدرسه نیز مورد بازبینی قرار گرفت و عامل اصلی مرگ احسان دستگیر شد.
رسیدگی به این پرونده با وجود پیگیری خانواده جوان تیزهوش به کندی پیش رفت و سرانجام اسفند ماه کیفرخواست در دادسرای خلخال صادر شد و پرونده برای تعیین حکم نهایی به دادگاه کیفری استان اردبیل ارسال شد.

گلایه های پدر داغدار
با وجودی که یک سال از مرگ احسان گذشته است اما خانواده او هنوز حادثه را باور ندارند، «بختیار داداش اوغلی» می گوید بعد از مرگ پسرش خانه نشین شده و نمی تواند مانند گذشته به زندگی بازگردد، او در حالی که با هر بار آوردن نام احسان بغض گلویش را می گیرد با حسرت و آه کارنامه های قاب گرفته و سند افتخارات ورزشی و درسی پسرش را در دست گرفت و به شوک گفت: «یک سال است که پسرم را از دست دادم. احسان کودک عادی ای نبود، او تیزهوش بود. من هزینه زیادی برای او کردم و او هم با استعداد خوبش بازدهی عالی ای داشت. احسان قهرمان تکواندو بود و یک سال جهشی خوانده بود و از همکلاسی هایش کوچکتر بود اما به گواه دوستان و معلم هایش باز هم از همه جلوتر بود. به همین خاطر دانش آموزان زیادی به او حسادت می کردند.»

پدر احسان افزود: «اینها حرف های من نیست همه از استعداد احسان خبر داشتند. بعد از مرگ او بود که پرینت پیامک های تهدیدآمیز یکی از دانش آموزان، برتری او را نسبت به همکلاسی هایش ثابت می کرد. با همه این شرایط وقتی این اتفاق افتاد برخی هیچ کاری برای جلوگیری از مرگ یکی از نخبه های مدرسه نکردند.»

پدر داغدیده با یادآوری روز حادثه با بغض فروخورده به صحبت هایش ادامه داد و گفت: «حادثه ای که اتفاق افتاد به خاطر مشترک بودن حیاط دو مدرسه و برخی کاستی های دو مرکز آموزشی بود اما بعد از مرگ پسرم نه تنها هیچ کس سراغ ما نیامد، که من برای هزینه درمان و کارهای بعد از مرگش مجبور شدم خانه ام در تهران را بفروشم و فقط 8 میلیون تومان برای تحویل گرفتن جسد به بیمارستان بپردازم. اینها در شرایطی بود که احسان بیمه دانش آموزی داشت و ما بیمه روستایی تأمین اجتماعی بودیم.»

وی افزود: «خلخال در کل 4 دانش آموز مانند احسان داشت آیا نباید آموزش و پرورش نگاه ویژه تری به این دانش آموزان می کرد که بودن آنها در کنار دانش آموزان عادی حسادت ایجاد نکرده و این تراژدی تلخ را رقم نمی زد. »

پدر احسان گفت: «نه تنها توجهی نکردند بلکه حتی بعد از مرگ پسرم سراغی از ما نگرفتند و تنها چند جابه جایی صوری در سمت های مدیران و معاونان دو مدرسه صورت گرفت. البته من از مدیران و معلمان ابتدایی و راهنمایی احسان سپاسگزارم که قبل و بعد از این حادثه پیگیر بودند و پسرم و ما را مورد لطف خودشان قرار دادند.»

پدر احسان درباره روند پرونده نیز گفت: «روند پرونده بسیار کند است و هر بار که ما به دادسرا مراجعه می کنیم فقط می گویند پیگیر هستند. ما دسترسی خاصی به مسئولان نداریم اما من در صفحاتتلگرامی برای وزیر آموزش و پرورش گلایه هایم را نوشتم. حتی از نماینده فعلی خلخال خواستم با وزیر دیدار داشته باشم اما هیچ اقدامی نشد. ما زندگی مان را برای رشد احسان گذاشتیم.

او با سن کمش هم زبانش کامل بود و هم تکواندو و بیلیارد را به صورت حرفه ای انجام می داد. فاصله مدرسه تا بیمارستان خلخال 2 کیلومتر است. حتی مسئولان می توانستند احسان را خودشان به بیمارستان برسانند اما این کار را هم نکردند. وقتی می بینیم در برابر این بی مسئولیتی ها سکوت می شود داغ فرزندمان سنگین تر می شود. حالا از یک طرف بی تفاوتی ها و از طرف دیگر حرف های مردم و دیدن همکلاسی های احسان آن قدر آزارمان می دهد که نمی توانیم در خلخال بمانیم و حالا دنبال خانه ای در تهران هستیم.

من دو فرزند دیگر نیز دارم و نمی خواهم آنها مانند احسان مورد بی توجهی قرار بگیرند. من در تهران خانه داشتم اما وقتی هزینه های درمان احسان سنگین شد آن را فروختم و حالا باید اجاره نشین شوم. ما 20 روز بعد از کما رفتن احسان در خیابان جلوی بیمارستان فاطمی اردبیل حصیر پهن کرده و مانده بودیم، اما هیچ کس سراغی از ما نگرفت.»

او درباره تغییرات مدرسه بعد از این حادثه گفت: «علت اصلی بروز این حادثه تلفیق دو مدرسه بود اما بعد از مرگ احسان هیچ کس نسبت به جدا کردن این دو مرکز اقدامی نکرد. مدیران دو مدرسه نیز جابه جایی پستی داشتند. من پسری که با احسان درگیر و باعث مرگش شد را نمی شناختم و بعد از این حادثه او را دیدم. به نظر من بیش از او، مسئولان مدرسه مقصرند که نتوانسته اند جلوی درگیری را بگیرند. معاینات صورت گرفته روی احسان نشان داد که او با یک تنفس ساده امکان بازگشت داشت اما در امدادرسانی پسرم کوتاهی شد. در حال حاضر فقط می خواهم عاملان این اتفاق مجازات شوند تا تسکینی بر درد من و خانواده ام باشد.»

ماجرای مرگ دلخراش دانش آموز خلخالی در حیاط مدرسه

ویدیو مرتبط :
مرگ دلخراش و له شدن یک دانش آموز زیر چرخ‌های سرویس مدرسه + فیلم 18+