آشنایی با اختلال شخصیت خودشیفته

خراسان/ در افسانه های یونانی آمده است که مرد جوانی به نام نارسیس روزی برحسب اتفاق تصویر خود را در آب می بیند و عاشق آن می شود. او خود را درآب به شکل پری دریایی می دید و هر تلاشی برای به دست آوردن آن به نتیجه نمی رسید چون به محض دست زدن به آب، تصویر از بین می رفت. در این افسانه آمده که چون وصال عاشق و معشوق ممکن نمی شود، نارسیس افسرده می شود و در نهایت از غم این عشق می میرد.مَثَل نارسیس را بعد ها برای توصیف افراد «خودشیفته» استفاده کرده اند. افرادی که احساس می کنند اهمیت زیادی دارند و بنابراین انتظار لطف و توجه مستمر از دیگران دارند. چون حس با ارزش بودن افراطی می کنند، با دیگران همدردی ندارند و معمولاً علاقه ای به آن ها ندارند. خیلی کم ذهن شان درگیر بقیه است و بعد از تمام شدن رابطه بلافاصله رابطه دیگری را شروع می کنند و کمترین فکری درباره رابطه گذشته یا از دست رفته، ندارند. اصولاً چیزی آن قدر مهم نیست که آن ها را ناراحت کند. فقط خودشان مهم هستند.بیشتر خودشیفته ها رویاهایی درباره موفقیت نامحدود و درخشان و قدرت دارند. خود را برتر از دیگران می پندارند. اگر هم زیبا نباشند، زیباتر از آن ها وجود ندارد. یک خودشیفته در رویا هایش همیشه شاهزاده ای سوار بر اسب سفید، شیفته و دلباخته اوست و وقتی پس از طی مشقت های زیاد به دیدار او می آید، فرد خودشیفته جواب رد می دهد. معمولاً مشکلات شان را خاص و بی همتا می پندارند و فکر می کنند فقط کسی مثل خود آن ها می تواند مشکل شان را درک کند.فروید در توصیف این افراد گفته است که آن ها در مرحله خودشیفتگی ابتدایی کودکی مانده اند؛ زیرا توسط والدینی نگهداری شده اند که عشق و علاقه قابل اتکایی نشان نداده اند. به همین دلیل کودک در خود فرو می رود و به اصطلاح سرمایه گذاری روانی اش بر خودش متمرکز می شود و از آن پس بر دیگران سرمایه گذاری روانی نخواهد کرد، یعنی نمی گذارد کسی برایش مهم شود.اگرچه نیاز به ستایش و تایید دیگران ممکن است خودشیفته ها را افرادی وابسته به دیگران نشان دهد، اما به دلیل بدگمانی عمیق شان که ریشه در تجربیات کودکی دارد، نمی توانند به هیچ کس اتکا کنند. «از اینجا رانده و از آنجا مانده» .با وجود اعتماد به نفس ظاهریشان، در درون بسیار شکننده اند. هر فرد تا جایی می تواند ذهن او را درگیر کند که او را تحسین کند. پس از آن سراغ تایید و تحسین های بیشتر می رود. افرادی که به دلیل نوع شغل و حرفه شان بیشتر در معرض توجه و تحسین طرفداران هستند، می توانند به سمت این اختلال شخصیت کشیده شوند؛ مانند خوانندگان یا بازیگران تلویزیونی که طرفداران زیادی دارند.جالب اینجاست که نقاب اعتماد به نفس و حتی رفتار های سرد و تحقیر آمیز این افراد، محبوبیت پیدا می کند و این افراد شیفتگان بسیاری دارند، اگرچه در این میان دریغ از یک رابطه صمیمانه. صمیمیت، ترس های آن ها را نسبت به وابستگی و تکیه کردن (که این همه سال تلاش کرده اند آن را نادیده بگیرند) زنده می کند؛ بنابراین هیچ وقت به آن نزدیک هم نمی شوند.





منبع: خراسان