طنز/ تهدید به قطع

خراسان/ گویا تهدید مسئولان برای قطع یارانه افراد بدون کارت ملی کارساز بوده و جمعیت زیادی از کسانی که تاکنون کارت ملی نداشته‌اند، از نگرانی قطع شدن آن 45 هزار و پانصد تومان ناقابل، به جنب‌وجوش افتاده‌اند. البته ممکن است از ترس نبوده و با این تهدید ناگهان یادشان آمده که «ای داد بیداد، کارت؟ ملی؟ بام؟ شیبدار؟» و با خودشان گفته‌اند: «هی میگم یه چیزی ندارم، فکر می‌کردم پوله، نگو کارت ملی بوده که تا حالا تو عمرم نداشتم!» یا شاید هم حدس زده‌اند ممکن است سرانجام کارت ملی هم مانند عاقبت کارت سوخت شود و آخرش به درد لای درز دندان هم نخورد، برای همین دنبالش نرفته‌اند! ولی به هر حال جالب است که این سیستم تهدید به قطع یارانه خیلی خوب هم جواب داده. انگار این از خاصیت‌های یارانه است که این مبلغی که همه دم از ناچیز بودنش می‌زنند، برای مردم خیلی عزیز است و برای قطع نشدنش حاضرند هر کاری بکنند. من اگر به جای مسئولان دولتی بودم، از همین روش برای پیش بردن کارهای دیگر هم استفاده می‌کردم تا اوضاع در همه زمینه‌ها سر و سامان بگیرد. وقتی آموزش، فرهنگ‌سازی ، درخواست، قانون و جریمه و خواهش و التماس و سایر اقدامات تدریسی، تشویقی و تنبیهی کارگر نمی‌شود، کافی است دولت یک کلام از همین تهدید قطع یارانه استفاده کند تا هر کاری را که می‌خواهد، شهروندان برایش انجام دهند. از رد شدن از چراغ قرمز گرفته تا فراخوان مشمولان غایب و پس گرفتن اقساط عقب‌افتاده وام‌ها و حتی جلب اختلاس‌گران هزار میلیاردی، همه این‌ها را می‌توان با یک تهدید قطع یارانه حل و فصل کرد! کلاً در طول تاریخ همیشه تهدید به قطع جواب می‌داده. از زمان کودکیِ پدرانمان که با «تهدید قطع» آبگوشت ظهر، مجبورشان می‌کردند بروند نان بخرند، تا کودکی خودمان که با «تهدید قطع» سیم آتاری مجبورمان می‌کردند درس بخوانیم و حالا هم که کودکان امروزی را با «تهدید قطع» مودم می‌توان وادار به توالت رفتن و غذا خوردن و سلام کردن به عمو و عمه کرد!
علیرضا کاردار

منبع: خراسان