دولت و جریان خاص در چالش اجرایی شدن برجام/شکوری‌راد: اگر ردّ صلاحیت‌ها گسترده بود روحانی ورود کند!

بسته گزارش تحلیلی روزانه فارس به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابه‌لای رسانه‌های کشور می‌پردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیل‌های موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است.

 

*** 

 

آیا می‌شود از روحانی بیش از آنچه برای رفع حصر انجام داد را انتظار داشت؟

شکوری‌راد: اگر ردّ صلاحیت‌ها گسترده بود روحانی ورود کند!

علی شکوری‌راد، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دبیر کل حزب اتحاد ملت در بخشی از گفت‌وگوی روز شنبه‌ی گذشته خود با خبرگزاری ایلنا در پاسخ به این سؤال که «آیا انتظار دارید که در صورت ردّ صلاحیت‌های گسترده، آقای روحانی در این‌باره ورود کند»؟ اظهار کرده است: چنین انتظاری وجود دارد!

وی افزوده است: ‌البته آقای روحانی در این باره وعده‌هایی داده است و عملکرد ایشان در دو سال گذشته نشان می‌دهد که ایشان به وعده‌هایشان پایبند هستند، هرچند که در تحقق برخی از آنها ناکام بوده‌اند، اما شاهدی در عدم پایبندی وجود ندارد.

شکوری‌راد همچنین گفته است: آقای روحانی در این باره در سخنرانی‌هایشان نیز اشاره‌هایی داشته‌اند و قول داده‌اند با شورای نگهبان رایزنی داشته باشند تا امنیت و شرایط لازم برای مشارکت گسترده مردم در انتخابات فراهم شود.

 

*قبل از شکوری‌راد کسان دیگری هم از اصلاح‌طلبان بوده‌اند که خواسته‌های عجیب و غریبی درباره ورود رئیس‌جمهور روحانی به مسئله انتخابات مجلس و تأیید صلاحیت تمام اصلاح‌طلبان را بر زبان آورده‌اند.

دو سال قبل بود که اشرف بروجردی، از فعالان زن اصلاح‌طلب طی یادداشتی در روزنامه آرمان امروز نوشته بود: «دولت باید یک استراتژی را برای برگزاری انتخابات –مجلس دهم- تعیین کند که اساسا فارغ از ترکیب آینده مجلس، مبنای حمایت و اصل کار دولت باید حفظ و صیانت از آرای مردم باشد! اگر واقعا این استراتژی در جنبه عمل هم خودش را نشان دهد، ترکیب آینده مجلس می‌تواند متفاوت از ‌آن چیزی باشد که امروز شاهدش هستیم»!

عبدالله ناصری، دیگر فعال اصلاح‌طلب و از اعضای شورای مشورتی اصلاح‌طلبان نیز چند ماه پیش طی مصاحبه‌ای در پاسخ به این سؤال که «آیا اصلاح‌طلبان در ادامه از روحانی برای دوره بعدی ریاست جمهوری حمایت خواهند کرد؟» گفته بود:

«ممکن است در آن زمان هم با توجه به رقبایی که حاضر می‌شوند اصلاح‌طلبان باز هم به این نتیجه برسند که از روحانی حمایت کنند اما شاقول اصلاح‌طلبان این است که آقای روحانی و وزارت کشورش پای انتخابات –مجلس دهم- می‌ایستد یا نه و حاضر است هزینه بکند؟ هیأت‌های اجرایی را که نخستین ابزار نظارتی هستند چگونه شکل خواهد داد»؟

در اشاره به اظهارات شکوری‌راد مبنی بر انتظار اصلاح‌طلبان از روحانی برای ورود به نتیجه بررسی صلاحیت‌ها، همچنین بایستی با کنایه بیان کرد که فرض بر وجود اعتراض در میان اصلاح‌طلبان نسبت به اعلام نتیجه بررسی صلاحیت‌ها نیز رئیس‌جمهور روحانی به هیچ وجه بیش از آنچه را که در قبال مسئله «فک حصر» انجام داده بود را انجام نمی‌دهد!

چه اینکه اساساً نه در اختیار رئیس جمهور است که بخواهد در کار شورای نگهبان دخالت کند و نه به نظر می‌رسد شخص رئیس‌جمهور هم غیر از چند ژست و زمزمه کوتاه در همراهی با اصلاح‌طلبان، قصد بیشتری برای هزینه دادن بخاطر یک طیف سیاسی خاص داشته باشد...

 

***

 

دولت و جریان خاص در چالش اجرایی شدن برجام

توافق نهایی دولت یازدهم ایران با کشورهای 1+5 یا همان «برجام» سرانجام اجرایی شد و در اصطلاح گفته می‌شود که تحریم‌ها از امروز لغو شده است.

جدای از اظهارات رئیس‌جمهور روحانی، مقامات مذاکره‌کننده و چهره‌های دولتی که خرسندی‌های فراوانی را از بابت این رخداد اعلام کرده‌اند اما برجام دارای یک وجه عینی است که مردم منتظر لمس آن هستند.

وجهی که اگرچه دولت و جریان خاص طی 2 سال گذشته بارها در مواقعی از وجود آن صحبت کردند و در اشاره به آن حتی خواستار برگزاری جشن هسته‌ای از سوی مردم هم شده‌اند.

درباره این بخش عینی توافق نهایی حتی برخی چهره‌های جریان خاص ادعا کرده‌اند که مردم متوجه این «دستاوردهای عینی» هم نیستند و فهم لازم را برای برگزاری جشن ندارند! اما نکته محرز آن است که مردم هنوز این وجه عینی را لمس نکرده و به دوران پسابرجام یعنی همین روزها ارجاع داده شده‌اند.

 

*اصلی‌ترین انتظاری که بواسطه تمام وعده و وعید‌های دولت یازدهم طی دو سال گذشته و در اشاره به «توافق نهایی» یا همان برجام! در افکار عمومی ایجاد شده، مسئله «ارزانی» و افزایش عینی سطح معیشت بوده است.

برگی از هزاران؛ تیتر یک روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد در فروردین‌ماه امسال و در اشاره به تفاهم هسته‌ای لوزان

افکار عمومی از یاد نبرده‌اند که نظیر همین صحبت‌های گفته شده در قبال برجام و اجرایی شدن آن، 2 سال قبل و در جریان توافق موقت ژنو نیز از سوی روحانی و ظریف گفته شد اما آنچه که عینیت یافت نه هیچکدام از آن وعده‌ها و «دیوارهای ترک برداشته» که بی اثری و البته 100 تحریم جدید بود.

جریان خاص حتی طی 2 سال گذشته اینطور گفت که به واسطه تماس تلفنی نابجای روحانی با اوباما «تورّم مواد غذایی» کاهش یافته و چندی بعد هم ادعا کرد که اساساً مردم متوجه دستاوردهای برجام نیستند!

در طول 2 سال گذشته همچنین بر عمق رکود اقتصاد کلان کشور با وجود «توافق موقت ژنو»، «تفاهم هسته‌ای لوزان» و حتی «معاهده برجام» افزوده شده و دولتی‌ها نیز متأسفانه به جای مرهم گذاشتن بر زخم اشتباهات مدیریتی و توجه کامل به اقتصاد مقاومتی و ظرفیت‌های داخلی، همه چیز را به روزهای پسابرجام گره زدند.

بر اساس آنچه مقامات دولتی گفته‌اند «برجام» سکوی پرش اقتصادی معرفی شده و در ادامه نیز مقولاتی مثل «آب خوردن»، «بیمه بانوان خانه‌دار»، «آلودگی هوا»، «اشتغال»، «قراردادهای جدید کارگری» و حتی «اقتصاد مقاومتی» نیز به پسابرجام گره خورده بود.

اکنون و در مرحله پسابرجام نیز ضمن اینکه آمریکا باز هم بصورت رسمی، تحریم‌هایی را علیه کشورمان اعمال کرده؛ متأسفانه تمام وعده و وعید‌های اشاره شده در سطور بالا، از سوی جریان خاص به دوران «پساانتخابات» موکول شده و عملاً به زعم کنشگران دولتی و اصلاح‌طلب، بازی قرار است به وقت اضافه کشیده شود.

به این معنی که نه تنها خود دولتی‌ها عنوان کرده‌اند دستاوردهای برجام طی چند سال آینده آشکار می‌شود بلکه حتی کسانی مثل محمدعلی نجفی و اسحاق جهانگیری هم اعلام کرده‌اند که ابزارهای لازم برای پیشبرد برنامه‌های دولت وجود ندارد و یا مثلاً کسانی هستند که می‌توانند اجازه لمس شدن دستاوردهای برجام توسط مردم را ندهند و البته این کسان! در مقابل دولت هم قرار دارند...

از جانب جریان خاص نیز علی‌الدوام عنوان می‌شود که حلّال مشکلات اقتصادی ادعا شده «مجلس دهم شورای اسلامی با اکثریت دولتی‌ها و اصلاح‌طلبان» است. (نه برجام!)

همچنین است که اگرچه با نگاه به رفتار دولت و جریان خاص درباره برجام و تمام وعده و وعید‌هایی که در طول دو و نیم سال گذشته به مردم داده شده بایستی اشاره کرد که آنها از برجام تصوّری شبیه به عصای موسای کلیم(ع) ساخته بودند اما این تصور حتی به اذعان خود اصلاح‌طلبان و مقامات دولتی در روزهای اخیر، واقعی نیست و برجام به هیچ وجه قابلیت معجزه ندارد.

در این زمینه حتی مناقشاتی هم در میان جریانات مذکور رخ داده است با این معنا که چه کسی قصد داشته با گره زدن ناصیه تمام امور به تحریم‌ها سبب تخریب دولت یازدهم و شخص رئیس‌جمهور شود؟!

با این حال اما همانگونه که هویداست، کشورهای طرف مذاکره دولت یازدهم، میزانی از آزادی‌های اقتصادی پساتحریمی را برای دولت روحانی فراهم خواهند کرد اما به نظر نمی‌رسد که اثر این امتیازات محدود هرگز بیش از آنچه باشد که پس از توافق موقت ژنو در سال 1392 رخ داد. چه اینکه بر اساس متن برجام نیز میزانی از تحریم‌ها علیه ایران حفظ شده و ایضاً افکار عمومی هم مشاهده کردند که آمریکا چگونه حتی در پساتحریم نیز دست به تحریم جمهوری اسلامی ایران زد و ماجرایی همچون «تحریم گردشگری» را نیز پدید آورد.

سناریوی اشاره شده در بالا قتی در کنار این حقیقت کمتر گفته شده قرار می‌گیرد که «تحریم‌ها هیچگاه اثری بیش از 30 درصد بر اقتصاد ایران نداشته‌اند»؛ آنگاه فروضی بسیار دور دست را هم به ذهن متبادر می‌کند.

شاید قرار باشد دستاوردهای برجام نه تنها در پساانتخابات که در پسادولت دوازدهم! رؤیت شوند.

البته اگر برجام مانا باشد و دچار میرایی نشود و البته اگر اساساً چیزی به نام دستاوردهای ملموس برجام در کار باشد...

دولت و سمپات‌های دولتی، تحریم‌های اخیر آمریکا علیه ایران در پسابرجام را هنوز ناقض برجام نمی‌دانند و صرفاً اعلام کرده‌اند که این تحریم‌ها «خلاف روح برجام» است!

 

***

 

مفسدنمایی از نظام و پاکدست‌نمایی از اصلاح‌طلبان برای پیروزی انتخاباتی!

محمدرضا عارف، فعال اصلاح‌طلب، داوطلب کاندیداتوری برای انتخابات مجلس دهم و رئیس شورایعالی سیاست‌گذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان اخیراً طی یک دیدار سیاسی در اشاره به چیزی که ادعا شده «دغدغه حاضرین جلسه درباره فساد اقتصادی در کشور»! بوده، اظهار کرده است: من هم قبول دارم که بعضاً قبح فساد در کشور ریخته شده است!

به گزارش صراط، وی افزوده است: مردم کشورمان خاطره‌های خوبی از دوران اصلاحات دارند چرا که مدیران دولت اصلاحات عموما به پاکدستی معروف بودند. امیدوارم مجلس آینده بتواند با اولویت رونق اقتصادی برنامه مقابله با فقر، فساد و تبعیض را نیز در دستور کار خود قرار دهد.

 

*بروز فساد در هیچ دولت و حکومتی یک امر غیر ممکن نیست و مقوله فساد حتی در دولت امیرالمؤمنین علی(ع) نیز رخ داد.

اما امر قبیح و غیر قابل قبول، پذیرفتن این فساد از جانب حکومت، کانالیزه کردن فساد توسط قوانین حکومتی و دفاع از مرتکبین فساد توسط حاکمیت است.

گزینه‌ای که نه درباره حکومت امیرالمؤمنین علی(ع) و نه درباره جمهوری اسلامی ایران صادق نیست و رخدادهایی مثل اعدام متهم شماره یک پرونده فساد 3 هزار میلیاردی، رسیدگی به پرونده فساد 123 میلیاردی در اواسط دهه هفتاد، محاکمه یکی از شهرداران اصلاح‌طلب پایتخت به جرم ارتکاب به اعمال غیر قانونی در زمینه مدیریت و اموال، به دادگاه کشاندن یکی از عوامل فروش نفت ایران در دوره رکود، محاکمه فرزند یکی از مقامات بلندپایه نظام و... شواهدی بر همین مدعا هستند.

اکنون مشخص نیست چرا آقای عارف جمله عجیب «قبح فساد در کشور ریخته است» را بیان می‌کند؟!

قبح فساد در صورتی «ریخته» تصور می‌شود که ایران همانند کشورهایی مثل مکزیک یا کلمبیا باشد که عمده جرائم در آنها هرگز پیگیری نمی‌شود، مفسدین از زندان‌های فوق امنیتی می‌گریزند، قاچاقچی‌ها دارای زیردریایی هستند و ...

همچنین قبح فساد را زمانی باید ریخته انگاشت که مجرمین مطمئن باشند در صورت ارتکاب به عمل خلاف قانون و یا فساد، هیچ مجازات خاصی در انتظار آنها نیست و به نوعی مستمع‌آزاد هستند.

آیا واقعاً هم‌اکنون چنین فضایی در جمهوری اسلامی ایران وجود دارد که آقای عارف از ریختگی قبح فساد در ایران سخن می‌راند؟!

این در حالی است که مسئله «مفسدنمایی از نظام اسلامی» بارها و بارها مورد هشدار خواص دلسوز کشور قرار گرفته است.

در اشاره به قسمت دوم اظهارات عارف که کنایه از معصومیت جریان اصلاحات در مقولات اقتصادی است نیز لازم به یادآوری است که اگرچه بروز فساد در هر جریان و طیفی ممکن است و عقل به ابراز انزجار از مرتکبین این فسادها نیز حکم می‌کند (کاری که توسط اصلاح‌طلبان انجام نمی‌شود!) اما باز هم لازم به یادآوری است که فسادهایی نظیر فساد کرسنت، پرونده شهردار اسبق تهران، پرونده کلان فرزند یکی از مقامات و پیدا شدن سکه‌های طلا در اتاق همان شخص در زندان و پرونده تخلفات نفتی شرکت پتروپارس جملگی مرتکبینی داشته‌اند که همگی اصلاح‌طلب بوده‌اند و لاغیر.

مقام معظم رهبری زمانی درباره بحث مفسدنمایی از نظام اسلامی طی بیانات خود فرمودند:

«ما گفتیم با فساد مبارزه میکنیم - این یک نقطه روشن در نظام است - اما عدّه‌ای می‌خواهند این را به نقطه تاریک تبدیل کنند و بگویند فساد همه جا را گرفته است. نه آقا! فساد همه جا را نگرفته است. باید با فسادِ کم هم - هر جا بود - مبارزه کرد. ممکن است روزنامه‌ای بردارد یک مورد فساد را درشت کند؛ مگر همه جا فساد هست؟ فساد در گوشه‌هایی وجود دارد. انسان‌ها لغزش دارند و دچار گناه می‌شوند؛ باید با این گناه مبارزه کرد. ما وقتی گناهکاریم که با فساد - ولو کمِ آن - مبارزه نکنیم؛ چون گسترش پیدا خواهد کرد. مبارزه با فساد لازم است؛ اما ناامید کردن مردم که بگوییم فساد همه جا را گرفته، یک خطای واضح و ناشی از نادانی و فریب‌خوردگىِ کسانی است که آدم می‌داند خودشان آدم‌های مغرضی نیستند؛ مغرضان که جای خود دارند»

همچنین گفتنیست، سخن عارف درباره اینکه مجلس دهم شورای اسلامی قرار است با فقر مبارزه کند نیز در حالی است که اولاً تمام مجالس ایران ملزم به مبارزه با فقر و مشاکل اقتصادی هستند و ثانیاً نبایستی از یاد برد که به زعم اصلاح‌طلبان و دولتی‌ها، آنچه که قرار بود رافع فقر و مشکلات اقتصادی کشور باشد «برجام» بود نه مجلس دهم!

و لذا روا نیست که وعده‌های پسابرجام به پساانتخابات منتقل شود...

شایان ذکر است که جریان سیاسی خاص پیش از این نیز از جانب برخی دیگر از چهره‌های خود، وعده‌هایی نظیر «لغو سربازی»، «مقرری بیکاری» و «ارزانی»! را هم به منظور پیروزی در انتخابات آتی در ساحت افکار عمومی مطرح است.

http://fna.ir/RPZ4XI

ویدیو مرتبط :
حاشیه های جنجالی سخنرانی شکوری راد دردانشگاه سیستان