دو خط کتاب/ وجدانِ من توی چربی بدنم غرق شده

آخرین خبر/ بگذارید حرفم را تمام کنم و بعد اعتراض کنید! همین که ذره ایی جان گرفتم وادارم کردند که زمین ارباب را شخم بزنم؛ جیره ام فقط مشتی کاه پوسیده بود؛ یوغ گنده ایی بر گردنم گذاشتند که گردنم را زخم میکرد و آزارم می داد. پس لگدپرانی را آغاز کردم اما کتک خوردم. شاخهایم را به کار انداختم اما آنها را کوتاه کردند و بریدند. دیگر چه میتوانستم بکنم؟! چه احقاق حقی میتوانستم بکنم؟! پس شانه هایم را بالا انداختم و تصمیم گرفتم که در مقابل هیچ عملی مقاومت نکنم. از آن پس بدون توجه به نوع یوغ و نوع بار، سرم را مثل بچه ی آدم در یوغ فرو میکردم و رام و خونسرد بار می کشیدم. و عجبا که خدمات من مورد توجه قرار گرفت! و یوغ را از گردنم برداشتند و من را به اینجا آوردند. حالا غذایم کاهی پاکیزه و خوشبو است که حتی باعث شده پیه بیاورم! از صبح تا غروب هم میچرم و اشعار عاشقانه می سرایم و هر روز فقط یکبار در پی آب میروم برای اداره ی دولتی.
+ آیا از این حقیقت که هزارها برادرِ شاخدارتان هنوز هم یوغ بر گردن دارند و خوراکشان پس مانده های غذاهاست؛ وجدانتان ناراحت نمیشود؟
- نخیر. اصلا. وجدانِ من توی چربی بدنم غرق شده است.

فیل در پرونده - برانیسلاو نوشیچ

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar