چرا دهه شصتی‌ها اینقدر معروف شدند!/ کدام دهه موفق‌ ترند؟

دختران و پسران دهه ۶۰ ویژگی های خاصی دارند، که آنها را بیش از دهه‌های دیگر معروف کرده است.ناگفته‌هایی از دختران و پسران دهه ۶۰ / کدام دهه موفق ترند؟به گزارش جوان جوانان امروز و كودكان دیروز ،دهه شصتی هایی كه به قول خودشان نسل سوخته جامعه ایرانی به شمار می آیند و از همه چیز و همه كس ناراضی و شاكی هستند اما چرا ؟آیا نارضایتی آن ها صحیح است؟در عصری كه امروز در آن قرار داریم اگر توجه جدی به معظلات نسل جوان و ایجاد فضای مناسب و پر امید به این افراد نشود به طور قطع شكاف هایی در جامعه به وجود می آید.در سال های اخیر بسیاری از جوامع میل بسیاری به سرمایه گذاری برای این قشر دارند اما متاسفانه توجه بِه این موضوع در جامعه ما کمرنگ بوده و یا به آن توجه نمی شود و یا بهتر است بگوییم به برخی از آنها چرا كه با گفت و گویی ساده با آنها متوجه می شوید كه جوانان خود را به دو گروه دهه شصتی ها و هفتادی ها تقسیم كرده اند.گرانی،عدم داشتن شغل مناسب،سختگیری های مجدانه والدین برای ازدواج،نداشتن شرایط برای تهیه ی مسكّن از جمله مواردی هستند كه این جوانان به آن معترض بوده و به گفته ی خودشان درس و ادامه تحصیل تنها سرگرمی و امید به زندگی آن ها شده است.کودکان دهه شصتی معروف به نسل سوخته ، نسلی كه هم اكنون به جوانانی تبدیل شده اند كه به قول خودشان خیلی از لذت های دنیوی نصیبشان نشده و اكنون دهه هفتادی ها به جبران كمبودهایی كه آن ها داشته اند با تمام وجود إمكاناتی كه برای این نسل وجود دارد تلافی تمامی سختی هایی كه دهه شصتی ها متحمل شدند را به جا می آورند.**دهه شصتی‌های همیشه معترض و دهه هفتادی‌های همه جا حاظرامیر ، لیلا، سیاوش،علیرضا و سیمین های بسیاری هستند كه وقتی پای درد و دلشان می نشینیم اینگونه زبان می گشایند حدود ٢٠ یا ٣٠ سال گذشته کودکانی چشم به جهان گشودند كه اطلاعات زیادی از جنگ و خونریزی و درگیری نداشتند اما در سنین بسیار پایین و أوج نوجوانی كه باید به تفریح و سرگرمی مشغول می شدند ، خود را البته با میل و اشتیاق در لباس رزم و در جبهه های جنگ یافتند،نوجوانان ١٣ -١٤ ساله ای كه یك شبه بزرگ شدند و به بزرگ مردان غیور و مثال زدنی تبدیل شدند ، رشد كودكانی از جنس موشک و خمپاره.روزگاری كه درگیر جنگ تحمیلی بودیم و دلبستگی به جز چند عروسک و فرار به انباری که برای فرار از موشک صدام به آن پناه می بردیم و در آن مدت شنوای قصه های زیبای مادربزرگ بودیم نداشتیم.انباری هایی كه آن زمان از آن ها با نام پناهگاه یاد می شد، هنوز هم صدای وحشتناك آن آژیر ها در گوشم وجود دارد،آژیری كه حتی فرصت نداشتیم خودمان فرار كنیم، ناگهانی خود را در آغوش پدر مشاهده می كردیم كه در حال دویدن بود.علی رضا : من از همان دهه شصتی هایی هستم كه معتقدم ما نه زندگی بی دغدغه و آرام دهه ۴۰ و ۵۰ یی ها را داشتیم و نه از زندگی راحت طلبانه و پر از تکنولوژی دهه ۷۰ و ۸۰ یی ها بهره ای برده ایم چرا كه زندگی كنونی دهه هفتادی ها به قطع یقین قابل قیاس با زندگی ما نیست.اما برای اینكه به قول معروف یك تنه به قاضی نرفته باشیم با گروهی از دهه هفتادی ها نیز به گپ و گفت نشسته و سخنان آن ها را نیز مد نظر قرار دادیم.گروهی از دانشجویان دانشكده سوره كه متولد سالهای ٧٤ و ٧٥ بودند دل پری از مظلوم نمایی دهه شصتی ها داشتند: شاید شرایط زندگی ما راحت تر از دهه شصتی ها بود اما زرنگی،اعتماد به نفس بالا و پر جنب و جوش تر بودن ما را نمی توان نادیده گرفت چرا كه برخی از دهه شصتی های به قول خودشان همیشه مظلوم در كنج خانه نشسته و همیشه منتظر پیشرفت و شرایط مطلوب هستند و هیچ وقت این موضوع را كه ما تلاش بیشتری نسبت به آن ها داریم را قبول نكرده و نمی كنند.**رسوبات مشكلاتی كه برای تمامی جوانان در كشور وجود داردازدواج و ادامه تحصیل دو موضوع بسیار مهمی كه در زندگی هر شخصی تاثیر شگرفی دارد، كه در این خصوص ازدواج دهه شصتی ها نیز به یك داستان تعریف كردنی و به نوعی نقل محافل بدل شده است، ماجرایی كه خود این جوانان نیز قبول و دلائل بسیاری برای عدم میل به ازدواج خود در سر دارند ، دلایلی كه به قول خودشان مهم است و عین صبوری و تواضع میدان را خالی كرده و جا را برای دهه هفتادی های همیشه در صحنه باز كرده و مجردی را برای ادامه ی زندگی خود برگزیده اند. با توجه به اینكه دهه شصتی ها دلایل خود را در عدم میل به ازدواج بیان كردند در گفت و گویی با غفار تبریزی روان شناس متوجه شدیم كه دلایل این افراد برای شانه خالی كردن از ازدواج خیلی صحیح نیست.غفار تبریزی می گوید: بالارفتن سطح توقعات دهه شصتی ها مهم ترین عامل برای عدم میل و رغبت آن ها برای ازدواج است و این در حالی است كه دهه هفتادی ها با توجه به توقعات محدود تری از شریك و همسر آینده خویش دارند ،زودتر ازدواج كرده و به همین دلیل است كه جوانانی با سن بیش از سی سالگی كمتر میل به ازدواج و تشكیل ازدواج دارند.اما از مسأله ازدواج كه چشم پوشی كنیم به مسأله ی دیگری به نام تحصیل می رسیم كه گویا میل به درس خواندن و ادامه ی تحصیلات در جوانان دهه شصتی بیش از جوانان دیگر است چرا كه با بررسی آمار متوجه می شویم كه تعداد افراد دانشگاه رفتهاز سال ٨٠ تا ٩٠ از یك میلیون و دویست هزار نَفَر به نهصد و بیست هزار نَفَر كاهش پیدا كرده است و این یعنی ادامه تحصیل برای دهه شصتی ها اهمییت بیشتری داشته است كه امیدواریم این روند ادامه پیدا نكند.در صحبت با این دو گروه افرادی كه از دو نسل مختلف بودند به خوبی متوجه می شویم كه آن ها با توجه به تمامی اختلاف نظر هایی كه دارند در یك خصوص مبنی بر اینكه دهه هشتادی ها كودكانی عجیب با طرز فكری عجیب تر هستند اتفاق نظر داشتند و معتقدند كه كودكانی با زندگی در چنین شرایطی و تربیتی اغلب لوس چه آینده ای در پیش خواهند داشت؟ایجاد رفاه و آسایش برای دهه شصتی ها،هفتادی ها و هشتادی ها قطعا برای مسولان یكسان است كه امیدواریم در این خصوص تلاش بیشتری صورت گیرد تا مشكلات در زندگی آن ها رسوب نكند.