سلامتی و اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء، عبارتی است برای توصیف اجسامی که از طریق اینترنت با یکدیگر ارتباط نرم‌افزاری دارند. در زندگی روزمره، در میان شهر‌های هوشمندی قدم می‌زنیم که حمل و نقل ما را در لحظه بررسی می‌کنند، میزان مصرف انرژیمان به نیروگاه‌ها گزارش می‌شوند و حتی دستگاه‌های فروش، اطلاعات فروش محصولات خود را می‌فرستند. اما آیا صنایع سلامتی هم توانسته‌اند به این بازی داده و اطلاعات وارد شوند و همگام با فناوری حرکت کنند؟

در این هفته، نمایشگاه Tech Expo که مربوط به اینترنت اشیاء بود در لندن برگزار شد تا آخرین ابداعات را در گستره‌ی دنیای اطلاعات به نمایش بگذارد.

تیم تحقیقاتی فناوری Gartner پیش‌بینی کرده است که تا سال ۲۰۲۰، ۲۰٫۸ میلیون شیء، با یکدیگر مرتبط باشند.

با همچین توانایی‌ای در توسعه،‌ دور از ذهن نبود که ردیف‌های متراکمی از غرفه‌هایی که با شرکت‌های مختلف پر شده بودند تا استفاده‌های متفاوت از اینترنت اشیاء را در صنعت و تجارت نشان دهند، دیده شود.

تعداد استفاده‌های اینترنت اشیاء که در آن‌جا نشان داده شد ، چه بزرگ و چه کوچک، انسان را تحت تاثیر قرار می‌داد. اما در این گستره‌ی وسیع از استفاده‌های فناوری، غرفه‌ای کوچک به Digital Health Innovation Lab تعلق داده شده بود. و در گوشه‌ای در انتهای نمایشگاه تنها ۵ غرفه به سلامتی هوشمند اختصاص داده شده بود.

نوآوری‌ها در به اشتراک گذاری اطلاعات

در یکی از غرفه‌ها، کریس کالسون، فوق تخصص اوتولوژی (گوش شناسی) در دانشگاه ملکه الیزابت در انگلستان و مدیر راهبر پروژه endoscope-i حضور داشت که یک دستگاه آندوسکوپی برای آیفون ساخته‌ بود.

او نشان داد که چگونه با endoscope-i که به راحتی به آیفون متصل می‌شود، می‌توان تصاویری را که این دستگاه از داخل گوش بیماران می‌گیرد، مشاهده کرد. از استفاده‌های این دستگاه برای متخصصین گوش (اتولوژیست)، ضبط و اشتراک گذاری آسان تصاویر با بیماران و سایر پزشکان است.

همچنین در هر جا و زمانی، وسایل آندوسکوپی آسان قابل حمل با لوله‌های فیبر نوری را می‌تواند در اختیار بگذارد که برای مناطق دور افتاده بسیار مناسب است.

اما از استفاده‌های جالب این دستگاه، استفاده‌ی آن توسط دامپزشکان است که هم‌اکنون هم از آن در مطب‌های خود استفاده می‌کنند و باعث راحتی کارشان در آندوسکوپی حیوانات کوچک و بزرگ شده است.

از شرکت‌های دیگر که در Digital Health Innovation Lab محصول خود را معرفی کرد، Medopad بود که یک سیستم سلامتی همراه است و هدفش انتقال بی‌سیم و مستقیم اطلاعات پزشکی از بیمار به دکتر است.

با Medopad، به‌جای آن که نیاز به حضور فیزیکی بیمار یا زیر و رو کردن زندگی پزشکی بیمار باشد، پزشک می‌تواند بر روی یک تبلت به اطلاعات، عکس‌ها و نتایج آزمایش او دسترسی داشته باشد. این یعنی آن که پزشک فرصت دارد تا زمان بیشتری را به بیمار اختصاص دهد و نیاز به پر کردن فرم و تیک زدن لیست‌ها نداشته باشد.

اساسا، پزشکان را قادر می‌سازد تا در آن واحد به اطلاعاتی که نیاز دارند دسترسی داشته باشند. و همین باعث می‌‌شود تا در زمان صرفه جویی شود و احتمال تصمیمات غلط به علت بررسی ناقص اطلاعات بیمار را کاهش می‌دهد.

یکی از برنامه‌های دیگر این شرکت، با اتصال دستگاه‌هایی– مانند Apple Watch که ساعتی است که اطلاعات فعالیت روزانه فردی که آن را پوشیده را جمع آوری می‌کند – که بیمار می‌پوشد را به پرونده پزشکیش، نظارت بر بیمار را ممکن می‌سازد.

چگونه از این ابداعات بزرگ استفاده کنیم؟

آن چه که شرکت‌هایی مانند Medopad در تلاشند تا به آن برسند، پر کردن فاصله‌ی بین بیمار و پزشک است. در حال حاضر، فناوری به قدر کافی پیشرفت کرده است تا خودمان بتوانیم ضربان قلب، میزان تحرک، سطح گلوکز و فراتر از این‌ها را اندازه بگیریم. امروزه دست‌های افرادی که در خیابان راه می‌روند، مزین به دستگاه‌ها‌یی است که پیوسته در حال ضبط وضعیت سلامتی آن‌ها است.

اما سوال آن‌جا است که چگونه اطلاعاتمان را با متخصصین در میان بگذاریم که بتوانیم از آن‌ها استفاده مفید داشته باشیم؟

در مباحثه‌ای به همین مضمون، دکتر شافی احمد، فوق تخصص عمومی در بیمارستان سلطنتی لندن و بیمارستان سینت بارتولومو در انگلستان، خاطر نشان شد که تا سال ۲۰۲۰، فروش ۵۰۰ میلیون ابزار پوشیدنی به بیماران تخمین زده شده است.

با این حال، او گفت که نکته‌ی اصلی ،پیوستگی این اطلاعات است و افزود:

مشکل اصلی در کارآمدی است و چگونگی استفاده از این ابداعات بزرگ یک چالش  است و همچنین، شک و شبه بسیاری بر سر امنیت و محرمانه ماندن اطلاعات است.

دکتر احمد به قرار‌های کنونی پزشکان اشاره کردند که در بسیاری از مواقع، بیماران به مشاوره‌ی تلفنی بسنده می‌کنند. به طور مثال اگر دستگاه‌های اندازه‌گیری فشار خون بیسیم در دسترس باشد، دیگر اکثر قرارها مجازی می‌شوند که صرفه جویی مهمی به حساب می‌آید.

در همین قسمت، دیوید دوهرتی، از شرکتی به نام  ۳G Doctor، گفت: ما این توانایی را داریم که اشیاء را به یکدیگر متصل کنیم. اما این تنها یک توانایی است. کتری‌ها و چراغ‌های راهنمایی به یکدیگر متصل‌اند اما نشانگر‌های گلوکز خون نه.

دوهرتی توانایی ترکیب اینترنت اشیاء و بهداشت را ترکیبی دانست که می‌تواند از بیماری‌ها پیش گیری کند و افزود:‌ تمام بیمارستان‌ها بخش مخصوص سکته دارند اما هیچ بیمارستانی بخش  مخصوص پیش گیری از سکته ندارد.

زیبایی استفاده از اطلاعاتی که دستگاه‌های خود سنجی به ما می‌دهند این است که می‌توانیم ظاهر شدن الگوها را قبل از آن که به بیماری منجر شوند ببینیم. اما امکان مکانیسم‌های کار‌آمد بسیاری که می‌توانند به ما کمک کنند تا اطلاعاتمان را با پزشکمان در میان بگذاریم در حال حاضر وجود ندارد.

آیا انقلابی در بهداشت با خواست بیماران ممکن است؟

چرا که نه؟ فوایدش برای ما که ممکن است هر زمانی بیمار شویم کاملا واضح است و فناوریش هم که در دسترس است. اما به نظر می‌رسد که تنها موضوعات امنیت و کارآمدی می‌ماند.

مسئله‌ی امنیت اطلاعات مانند هر ارتباط بی‌سیم دیگری، وجود دارد. پس چگونه اطلاعات سلامتی خود را به اشتراک بگذاریم که امن باشد و چگونه این کار را به صورت پیوسته انجام دهیم؟

منبع: آشپزباشی ، ترجمه شده مدیکال نیوز

محتوای مرتبط

ویدیو مرتبط :
اینترنت اشیاء چیست؟