ناله های امیرالمؤمنین علیه السلام در مصیبت فاطمه سلام الله علیها

حوزه/ عن امیرالمؤمنین علیه السلام: وَ سَتُنْبِئُک ابْنَتُک بِتَظَافُرِ أُمَّتِک عَلَی هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ فَکمْ مِنْ غَلِیلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا لَمْ تَجِدْ إِلَی بَثِّهِ سَبِیلًا وَ سَتَقُولُ وَ یحْکمُ اللَّهُ وَ هُوَ خَیرُ الْحاکمِین[1]
[ای رسول خدا،] بزودی دخترت به تو خبر خواهد داد که امّتت چگونه دست یاری به یکدیگر دادند بر شکستن و ظلم و ستم بر وی. از او بپرس و با پافشاری سؤال نما تا درد خود را به تو بگوید [به من که حاضر نشد مصائب خود را بگوید]. چه دردها و ناراحتیها که در سینه داشت و راه برای باز کردن و گفتن آنها نمی یافت! زود است که بگوید و خداوند حکم خواهد کرد و او بهترین حکم کنندگان است.

بیان
نمی دانم امیرالمؤمنین علیه السلام با این بیان چه می خواهد بفرماید، آیا شکوه می کند که: ای رسول خدا، امّت نه تنها سفارشهای شما را درباره فاطمه علیها السلام مراعات ننمودند، بلکه بر خلاف آن عمل کردند.
و یا بخواهد بفرماید: امّت، یگانه یادگار شما را مورد ظلم قرار دادند و پهلویش را شکستند و یا به او ظلم کردند و ارثش- یعنی فدک- را غصب کردند.
و یا در مقام بیان این باشد که: فاطمه علیها السلام دردها و مصائبش را حتّی به من هم نگفت. یا به جهت مراعات حال من؛ و یا برای حفظ وحدت مسلمین و ترس از برگشتن آنها از دین[2]، همان گونه که علی علیه السلام برای این مهمّ از حقّ خود گذشت. و اکنون فاطمه علیها السلام همه را به تو خواهد گفت.
در هر صورت، این گونه شکوه دردمندانه علی علیه السلام با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خود، به روشنی بر عظمت مقام و منزلت آن بانوی بزرگ دلالت دارد، که علی علیه السلام این گونه با دل پُر درد از گرفتاری وی با رسول خدا سخن می گوید.

پی نوشت ها
[1] بحار الانوار، ج 43، ص 193، روایت 21.
[2] بحار الانوار، ج 43، ص 171، سطر 22.



با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: حوزه