فوتبال از تو انتقام می‌گیرد

آی اسپورت/ فصل الخطاب یعنی این جمله سر آلکس فرگوسن: "قهرمان همیشه در جزئیات مشخص می شود." جزئیات همیشه در زمین فوتبال نیست.
تو میتوانی یک سوشا مکانی باشی؛ باب اسفنجی طور. اینکه با شلواری کوتاه همراه با دوست دخترت در یک آپارتمان شیک، عکس هایت کانال به کانال در تلگرام بچرخد. می توانی رحیم زهیوی هم باشی؛ اینکه تازه بدانی واتس آپ چیست و از گوشه های رامهرمز و سوسنگرد بیایی و تیم را قهرمان کنی. عبدالله ویسی بودن تا برانکو بودن، به فاصله یک خط چند سانتی متری بود؛ اینکه یکی حمله می کند تا بازی را ٤-٢ ببرد و یکی دفاع می کند تا فقط ١٤ گل بخورد. جمعه این جزئیات بود که میلیون ها نفر را به شام غریبان فرستاد و هزاران نفر را به خیابان های اهواز کشاند تا سینه ها را بلرزانند و فارغ از یک زندگی احتمالا سگی، روی آسمان ها سیر کنند و برای ساعاتی فوتبال شود همه زندگی شان.فوتبال همانقدر که حالت را خوب می کند چند برابرش هم انتقام می گیرد و این قاعده بر هم زدنی نیست. شاید برانکو جمعه شب به روزهای ابتدایی لیگ فکر می کرد، به سوتی های صادقی که گلری در اندازه پرسپولیس نبود، به شخصیت متزلزل سوشا و کفتر بازی لوبانف در تبریز؛ گلری هم وزن و هم هیکل الان وحید قلیچ.
جمعه انگار قهرمانی را برای خوزستان نوشته بودند.آنها جنگیدند، داغ دیدند و ایستاده مردند.آنها حتی برای هوا و تنفس هم جنگیدند، قهرمانی که جای خودش را دارد.عکس های گریه عبدالله را دیدید؟همان اشک هایی بود که بعد از خط خوردن از تیم ملی و نرفتن به امریکا ریخت اما جنس این گریه با گریه ٢٠ سال پیش فرق داشت.او با ظرافتی به اندازه ٢ گل قهرمان شد و بالاتر از برانکو ایستاد؛ البته کمی بالاتر.
دنیای این فصل پرسپولیس تمام شد اما زندگی همچنان ادامه دارد؛ بهانه هم هست برای شاد بودن، اینکه تو دختر باشی و خودت را زیر یک خروار لباس پنهان کنی و برای تماشای قهرمانی تیم محبوبت به آزادی بروی. این جزئیات است که او را میان ١٠٠ هزار جنس مذکر پنهان نگه داشت تا غم حاصل از بی جامی را کمی از یاد ببرد. همیشه جزئیات می توانند ورق را عوض کنند.
غصه ها اما همچنان باقی است؛ برای هواداران پرسپولیس که آرزوی زدن ٤ گل به راه آهن را داشتند. آرزوی اینکه یحیی هم شود یکی مثل منصوریان تا بعد از بازی او را فحش کش نکنند. اینکه ٩ سال در حسرت جام باشی تلخ است؛ با ٥٠،٦٠ سال قدمت.تلخ به اندازه همان شیرینی ای که سه سال از تاسیس یک باشگاه بگذرد و جمعه شب قاعده انتقامی در فوتبال را به رخ میلیون ها نفر بکشد. فوتبال برای ناکام ها تنها کثافتی است که همیشه جاذبه و شیرینی اش را از دست نمی دهد.شاید بهار سال بعد روزهای شیرین برانکو و پرسپولیس باشد، پرسپولیسی که حالا ١٠٠ هزار نفر را به ورزشگاه می کشاند.

منبع: آی اسپورت