مادرانی که به رغم تمام سختی‌ها برای آینده بهتر فرزندان‌شان درس می‌خوانند

به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، 7 دی‌ماه سال 58 سالروز فرمان تاریخی امام خمینی (ره) مبنی بر تشکیل نهضت‌ سواد‌آموزی است؛ فرمانی که آغاز انقلابی فراگیر در باسواد کردن اقشار مختلف جامعه در نظام جمهوری اسلامی ایران است.

برای آشنایی با فعالیت‌های نهضت سوادآموزی به شهرستان ورامین و یکی از پایگاه‌های نهضت سوادآموزی رفتیم. در ابتدا مجید تاجیک رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان ورامین در خصوص فعالیت نهضت سوادآموزی در این شهرستان با بیان اینکه بحث سوادآموزی از اولویت‌های دولت و به خصوص آموزش و پرورش است، اظهار داشت: امسال 928 نفر در دوره سوادآموزی، انتقال و تحکیم سوادآموزی حضور دارند که 100 مربی کار آموزش آنها را برعهده دارند.

وی افزود: از این مجموعه 467 نفر در دوره اول سوادآموزی که معادل سوم ابتدایی است شرکت کردند؛ 345 نفر در دوره انتقال که معادل ششم ابتدایی است حضور دارند و 116 نفر نیز در دوره تحکیم سواد شرکت دارند و اداره سوادآموزی آموزش و پرورش ورامین مربیان خود را برای آموزش دادن به مکان‌هایی مانند مدارس و ندامتگاه می‌فرستد و کلاس‌ها به صورت غیرمتمرکز برگزار می‌شود.

مدرسه ابتدایی حضرت زهرا(س) قشلاق امرآباد ورامین یکی از پایگاه‌های سوادآموزی است که در آن کلاس دوره انتقال با شرکت 10 نفر از بانوان برگزار می‌شود.

محمد عدالت‌منش رئیس اداره سوادآموزی آموزش و پرورش ورامین نیز که در این گزارش همراه ما بود، با بیان اینکه ابتدا مرحله سوادآموزی انجام می‌شود که مدرک آن معادل سوم ابتدایی است و کسانی می‌توانند در آن شرکت کنند که یا بیسواد مطلق بوده و یا قبولی اول، دوم یا مردودی سوم ابتدایی داشته باشند، گفت: دوره انتقال مربوط به پایه‌های چهارم، پنجم و ششم ابتدایی است و طول مدت آن 8 ماه است و برای این دوره پس از قبولی هر سوادآموز در امتحانات که زیر نظر آموزش و پرورش انجام می‌شود حدود 800 هزار تومان به آموزش‌دهنده پرداخت می‌شود.

فاطمه خنجری 37 ساله بوده و دیپلم فنی و حرفه‌ای دارد؛ وی که یکی از آموزشیاران است با بیان اینکه 3 سال سابقه تدریس دارد، گفت: به دلیل علاقه به شغل معلمی و پس از گذراندن روش تدریس 12 ساعته و استفاده از سی‌دی آموزش روش تدریس سوادآموزی، به عنوان آموزش دهنده نهضت انتخاب شده‌ام.

خنجری افزود: بیشتر شاگردانم در سنین جوانی و تا سن 49 سالگی هستند و در این راه مشکلات زیادی متحمل می‌شوم؛ بعضی از آنها دیرآموز هستند و برخی مشکل آمدن به کلاس دارند که گاهی خودم به منزل‌شان می‌روم و در آنجا تدریس می‌کنم.

وی با اشاره به اینکه تدریس کار سختی است، گفت: ابتدا دروس را از روی سی‌دی و کتاب چند بار در منزل مطالعه می‌کنم و از کتاب‌های دانش‌آموزان مقاطع روزانه نیز کمک می‌گیرم.

این آموزشیار نهضت سوادآموزی یادآور شد:‌ در 2 سال گذشته به ازای قبولی هر سوادآموز در امتحانات نهایی 570 هزار تومان دریافت می‌کردم که این میزان امسال به حدود 800 هزار تومان می‌رسد که از سوی آموزش و پرورش پرداخت می‌شود.

خنجری با بیان اینکه پس از پایان دوره انتقال که 8 ماه طول می‌کشد سواد آموزان در امتحانات زیر نظر اداره سوادآموزی آموزش و پرورش شرکت می‌کنند، افزود: سواد آموزان کلاس‌هایم بیشتر از گروه‌های ضعیف جامعه هستند که دارای مشکلات فرهنگی مانند نبود سرپرست، سرپرست خانواده بودن یا فوت همسر، اعتیاد و بیکاری مواجه هستند.

وی با بیان اینکه روحیات آنها متفاوت است، ادامه داد: بنده برای تشویق آنها جهت شرکت در کلاس درس مفاهیم دینی مانند قرآن، زیارت عاشورا و احادیث ائمه(ع) را بیان می‌کنم.

این آموزشیار نهضت سوادآموزی افزود: زمانی خانمی نمی‌خواست سر کلاس بیاید که دلیل آن مخالفت همسرش بود و بنده مجبور بودم به درِ منزلش بروم که همسرش اعتراض می‌کرد و می‌گفت «اگر همسرم می‌خواست با سواد شود در منزل پدرش درس می‌خواند».

وی تصریح کرد: خانمی در کلاس درسم حضور دارد که به دلیل پادرد شدید و سرمای هوا همیشه با پتو سر کلاس حضور می‌یابد.

خنجری با اشاره به مشکلات آموزش افزود: ماژیک و تایپ سؤالات را با هزینه خودم انجام می‌‌دهم و آموزش و پرورش فقط کتاب و دفتر آنها را تأمین می‌کند، البته به دلیل اینکه تعدادی از اولیای دانش‌آموزان مدرسه بیسواد هستند، فضای مدرسه را نیز در اختیارم قرار داده‌اند.

وی با اشاره به تأثیرات آموزش بر روی اخلاق و دانش خود گفت: با این کار علاقه و سطح علم و معلومات شخصی‌ام بیشتر شده است و الان دوره پیش‌دانشگاهی را نیز به صورت غیر حضوری می‌گذرانم.

این آموزشیار نهضت سوادآموزی ادامه داد: هر روز از 8 صبح تا 12 و عصرها از 2 تا 4 درس می‌دهم و مشکل عمده‌ام در اینجا بی‌انگیزی بعضی از آموزشگیران است که مجبور هستم با روش‌های مختلف تشویقی مانند دادن هدیه و کمک‌هزینه در آنها ایجاد انگیزه کنم.

خنجری با بیان اینکه بعضی از شوهر این سوادآموزان در ازای درس خواندن آنها از همسران خود طلب روزانه مبلغ 15 هزار تومان پول کرده‌اند، گفت:‌ دولت باید در این راه فرهنگ‌سازی و کارهای تشویقی کند.

مریم «ن» 40 ساله و 4 فرزند دارد، وی اهل لرستان است و 15 سال پیش با همسرش به ورامین آمده است؛ وی گفت: قبلاً مدت کوتاهی درس خواندم و  حالا پس از چندین سال دوباره یک ماهی است شروع به درس خواندن کرده‌ام.

وی با بیان اینکه درس خواندن بسیار خوب است، افزود: همسرم اعتیاد دارد و خودم مجبورم در خانه خیاطی کنم و ماهانه 100 هزار تومان درآمد دارم که با این درآمد زندگی کردن بسیار مشکل است؛ چرا که همسرم به دلیل اعتیاد توانایی تأمین زندگی را ندارد و مجبورم در زندگی کردن از فرزندانم کمک‌خرج بگیرم.

این سوادآموز یادآور شد: از روزی که درس می‌خوانم، احساس بهتری دارم و آمده‌ام با تمام توان آن را ادامه دهم؛ چرا که آن زمان در لرستان معلم زن وجود نداشت و مجبور بودیم به سر کلاس‌هایی برویم که معلم مرد در آن حضور پیدا می‌کرد که همین باعث درس نخواندن‌مان شد.

خدیجه «ج» یک سوادآموز حاضر در کلاس با بیان اینکه در دوران تجرد کلاس اول و دوم ابتدایی را در نهضت گذرانده‌ام، اظهار داشت: سرپرست خانواده هستم و یک روز در میان کار نظافت خانواده‌ها را انجام می‌دهم.

وی افزود: روزانه 10 تا 20 هزار تومان درآمد دارم و ماهیانه 40 هزار تومان اجاره خانه می‌دهم و توانایی پرداخت اقساط 150 هزار تومانی وام 5 میلیونی ودیعه خانه‌ام را نیز ندارم.

این سوادآموز به مشکلات درس خواندن اشاره کرد و افزود: آنقدر مشکل دارم که درس خواندن برایم بسیار سخت است؛ چرا که هنگام مطالعه فکر اجاره خانه و مخارج زندگی تمرکزم را به هم می‌زند اما به خاطر آینده فرزندانم تصمیم به درس خواندن گرفته‌ام.

وی با بیان اینکه دچار بیماری افسردگی هستم، خاطرنشان کرد: بر اثر افتادن از روی چهارپایه هنگام نظافت خانه مردم، مینیسک پایم پاره شده که باید جراحی شود.

نجمه ظهیری آموزشیاری که سابقه 10 سال تدریس در نهضت سوادآموزی دارد، بیان داشت: با مدرک دیپلم وارد نهضت سوادآموزی شده‌ام، سپس فوق‌دیپلم زبان انگلیسی و لیسانس علوم اجتماعی را از دانشگاه تهران گرفته‌ام و از سال 92 به استخدام آموزش و پرورش درآمدم و معلم پایه سوم ابتدایی هستم.

وی با بیان اینکه از سال 82 تا سال 92، 12 دوره کلاس مقدماتی در نهضت سوادآموزی را گذرانده‌ام، گفت:  160 نفر را در این مرحله باسواد کرده‌ام.

ظهیری به روش‌های تشویقی در کلاس‌های درس اشاره کرد و افزود: با آموزش قرآن، آوردن مربی خیاطی، آرایشگری و کمک‌های اولیه درمانی در کلاس‌ها، خانم‌ها را تشویق به حضور می‌کردم و حقوق 4 ماه فعالیت بنده در سال‌های اولیه کار فقط 25 هزار تومان بود.

این آموزش‌دهنده نهضت سوادآموزی به بیان خاطره‌ای از دوران کار اشاره کرد و گفت:‌ برای یادگیری سوادآموزان از روش‌های مختلفی مانند نحوه پر کردن فیش بانکی و امضا کردن اسناد در کلاس استفاده می‌کردم.

وی افزود: باید برای جلب اطمینان خانواده سواد آموزان آنقدر به منزل آنها می‌رفتیم تا مورد اطمینان همسران سواد آموزان قرار بگیریم تا به آنها اجازه حضور در کلاس را بدهند.

ظهیری با بیان اینکه برای تشویق سواد آموزان، آنها را به سفرهای زیارتی می‌بردم، گفت: سواد آموزان به مسائل احکام و قرآن علاقه‌مند بودند و بنده نیز هر روز حدیثی از ائمه(ع) را روی تخته می‌نوشتم و داستان‌های قرآنی را برای آنها تعریف می‌کردم.

وی با اشاره به اینکه سال 85 به عنوان آموزش‌دهنده نمونه استان تهران انتخاب شدم، خاطرنشان کرد: الان با سابقه چند ساله تدریس در نهضت سوادآموزی تجارب خوبی کسب کرده‌ام که این تجارب در تدریس در کلاس دانش‌آموزان مدرسه بسیار مثمرثمر است.

به گزارش فارس، آنچه در این گزارش ستودنی و قابل توجه بوده، آن است که به رغم همه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، میل و رغبت افراد بیسواد به خصوص والدین بیسواد دانش‌آموزان برای علم‌آموزی در جامعه وجود دارد اما این عزم و اراده نیازمند توجه و عوامل تشویقی و محرکی بیشتر از سوی مسئولان امر کشور در جامعه است تا شور و شوق دانستن در لایه‌های پنهان بیسوادی جامعه افزون‌تر شود و روزی را شاهد باشیم که زنگار جهل و بیسوادی جای خود را به دانایی و توانایی بدهد.

گزارش از محمد تاجیک

انتهای پیام/

http://fna.ir/IF8FR8

ویدیو مرتبط :
آینده دست کیست؟ خداوندا من از آینده فرزندان خود میترسم!