درس‌هایی که از «هفته فرهنگ ژاپن» در ایران باید بیاموزیم

خبرگزاری فارس_ محمدجوادطالبی: هفته گذشته نمایشگاه «شکوفه‌های گیلاس» در موزه امام علی(ع) در قالب هفته فرهنگ‌ ژاپن برگزار شد.

ژاپنی‌ها در این هفته به علاقه‌مندان ایرانی نحوه پوشیدن کیمونو و چگونگی آداب و رسوم نوشیدن چای به شیوه ژاپنی را آموزش می‌دادند و برخی اشعار و آموزه‌های «زن» را خطاطی می‌کردند. در پایان مراسم افتتاحیه کوبایاشی سفیر ژاپن در ایران و در جمع خبرنگاران به چند نکته تامل‌برانگیز اشاره کرد و گفت: «تلاش می‌کنیم فرهنگ معاصر ژاپن در کنار فرهنگ سنتی این کشور به مردم ایران معرفی شود» و در بخش دیگری از گفتگو، هنر خطاطی و خوشنویسی ایرانی را بسیار عمیق و پرمفهوم توصیف کرد و افزود: «علاقه داریم موسیقی و رقص ایران را به مردم کشورمان معرفی کنیم».

 

کوبایاشی با اینکه هنر خطاطی و خوشنویسی ایران را عمیق و پرمفهوم می‌دانست اما علاقمند بود در تعاملات فرهنگی و برپایی هفته فرهنگ ایران در کشورش، رقص و موسیقی ایرانی معرفی شود.

چرا رقص؟

موسیقی ایران و شناساندن این رشته با آلات موسیقی بومی شهرها و فرهنگ‌های مختلف ایرانی و سرعت ارتباط آن با دیگر فرهنگ‌ها بر کسی پوشیده نیست اما آشنایی ژاپنی‌ها با رقص ایران با کدام قواعد خواهد بود؟ البته سفیر اشاره نکرد که منظورش از رقص چیست و رقص کوچه و بازاری ایران یا رقص‌های محلی ایران مورد توجه است و از میان ده‌ها رقص محلی ثبت شده ایرانی علاقمندند رقص کدام فرهنگ و قومیت به ژاپنی‌ها شناسانده شود و چرا با آنکه خطاطی ایران با کش و قوس‌های زیبا و پرمعنایش، نقاشیخط، تذهیب و ... که با هر هنردوستی در دنیا ارتباط برقرار می‌کند و این روزها شاهد فروش خوب این آثار در حراج‌های بزرگ بین المللی هستیم مورد توجه این کشور با فرهنگ و آموزه‌های شرقی نیست.

 

نحوه پوشیدن کیمونوی ژاپنی با 16 لایه لباس و یا خطاطی از آموزه‌های «زن» و ... چندان که باید به ذائقه فرهنگی ایرانیان سازگار نیست چنانکه در ژاپن نیز این روزها کمتر بانویی کیمونو بپوشد، آیا می‌شود مسئولان فرهنگی ما در برگزاری هفته‌های فرهنگی کشورهای دیگر در ایران همانگونه که سفیر ژاپن به دنبال موسیقی و رقص بود به دنبال هنرهایی از آن کشور باشند که برای جامعه ایرانی ملموس‌تر باشد؟

البته مسئولان فرهنگی ابتدا باید در هفته‌های فرهنگی کشورهای دیگر شرکت کنند تا بتوانند در مورد آنها و نحوه برگزاری آن اظهار نظر کنند چرا که در مراسم افتتاحیه هفته فرهنگی ژاپن، سفیران کشورهایی مانند اتریش، کره‌جنوبی، افغانستان، رومانی، هند، گینه بیسائو، مالزی، ارمنستان، ویتنام و فنلاند حضور داشتند اما از ایران به جز فرزند پروفسور حسابی چهره دیگری حضور نداشت که سفیر ژاپن در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس مبنی بر دعوت از مسئولان ایرانی گفت: دعوت صورت گرفته است اما نیامدند.

در هفته‌های فرهنگ ایران در کشورهای دیگر چه می گذرد؟ آیا همانگونه که سفیر ژاپن فرهنگ معاصر و فرهنگ کهن این کشور را برای ایرانیان به نمایش گذاشته بود آیا ما نیز در هفته‌ها و جشنواره‌های خود اینگونه برخورد می‌کنیم؟ در هفته فرهنگی هنری ایران در فرودین ماه سال جاری در کشور قطر ما بخش‌هایی چون «کارگاه فرش‌بافی» و «نمایشگاه فرش ابریشم ایرانی»، «کارگاه منبت‌کاری» و «نمایشگاه آثار هنری محمدرضا توابی»، «نمایشگاه صنایع دستی» و همچنین «جشنواره غذاهای سنتی ایرانی» شامل غذاهای اصلی ایرانی به همراه غذاهای سنتی استان‌های مختلف در یکی از بزرگترین سالن‌های کتارا دایر شد. بعضا در کشورهای دیگر مراسم شاهنامه‌خوانی و نمایش فیلم نیز برگزار می‌کنیم اما فرهنگ معاصر ما کجاست، فرهنگ انقلاب اسلامی چگونه در این هفته‌ها و جشنواره‌ها ترویج می‌شود و هدف اصلی ایجاد رایزنی‌های فرهنگی ایران برای چه بود؟

انتهای پیام/ج

ویدیو مرتبط :
آخر فرهنگ-ژاپن