جامعه محلی و مدیریت گردشگری اجتماع محور در باریو

گردشگری در باریو که در انتهای دهه 1990 شتاب گرفت، ویژگی های اجتماع محورری معینی دارد و عرضه گردشگری عمدتا توسط جامعه محلی ارائه شده و در مالکیت آنها است.

باریو یک دهکده دورافتاده در ارتفاعات کلابیت ایالت ساراواک است که با جنگل های استوایی احاطه شده است. این منطقه یکی از ایالت های شرق مالزی در جزیره بورنئو و موطن مردم کلابیت (کوچکترین گروه اقلیت قومی بومی مالزی) است.ایده خانه مسافر ابتدا توسط پسر کدخدای روستا مطرح شد که میزبان مقامات بازدیدکننده بودند تا وسیله ای برای جبران پیامدهای مالی هزینه های اضافی میهمان نوازی آنها باشد.

گردشگری در باریو که در انتهای دهه 1990 شتاب گرفت، ویژگی های اجتماع محورری معینی دارد. عرضه گردشگری عمدتا توسط جامعه محلی ارائه شده و در مالکیت آنها است. گزینه اقامتی اصلی خانه مسافر است که توسط خانواده های محلی در خانه های سنتی ارائه می شود. به علاوه اعضای جامعه محلی به عنوان راهنما برای مسیرهای راهپیمایی کار می کنند یا حمل و نقل و غذا به بازدیدکنندگان ارائه می دهند. فروشگاه های صنایع دستی و یک گالری هنری کارهای هنرمندان محلی را می فروشند. فعالیت های ارائه شده توسط جامعه محلی شامل راهپیمایی گردشگری در منطقه، ماهیگیری، جلسات آموزشی درباره زندگی محلی، تولید صنایع دستی و مشارکت در فعالیت های محلی از قبیل مناسک و رقص است.

بهترین نحوه عمل: استفاده از اینترنت در بازاریابی

پروژه باریو الکترونیکی: جامعه باریو همچنین در یک پروژه تحقیقاتی حضور داشت تا اینترنت را به جامعه محلی بیاورد. هدف این بود که به بهبود استانداردهای زندگی کمک شود از محل افزایش دسترسی افراد محلی به اینترنت. نتیجه اصلی تولید مرکز اینترنت برای استفاده جامعه محلی و همچنین تدارک رسانی برنامه های آموزش سواد آی تی بود که پیامد مفید اصلی آن شامل دسترسی جامعه محلی به اینترنت  و افزایش بازاریابی الکترونیکی باریو می شد.

گردشگری در باریو توسط یک شورای روستایی سازمان دهی، نظارت و ترویج می شود که علاوه بر آن امکان مشارکت محلی را در تصمیم گیری ایجاد می کند. به علاوه مشارکت جمعی به جای مشارکت رقابتی افراد محلی در فعالیت های گردشگری منجر به بهترین تجربه ها برای گردشگران شد. سرانجام تمرکز ابتکار عمل های گردشگری در باریو منحصرا اقتصادی نبوده بلکه به عنوان حیات دوباره زندگی اجتماعی و فرهنگی محلی در بین اهداف آن بوده است.

منافع:

جامعه محلی بهره مند اصلی و تزریق های اقتصادی به درون جامعه محلی بوده استکسب و کارهای کوچک مقیاس جدید، توسط اعضای جامعه محلی شروع شده بود که اجازه استفاده از فرصت های اشتغال را به ویژه برای جمعیت زنانی که توانایی هایشان را ارائه نکرده بودند می داداستفاده از زمین جنگلی به عنوان یک منبع برای فعالیت های بوم گردی یک مثال از رفتار دوستانه با محیط در مقابل رویه های مخرب قطع الوار به شمار می رفت

چالش ها:

جامعه محلی درباره تجاری سازی جنبه های معین زندگی روزمره (از قبیل پول گرفتن از بازدیدکنندگان برای اقامت) ناراحت استتاسیسات حمل و نقل محدودی در منطقه وجود دارد

منبع: کتاب گردشگری اجتماع محور، یافتن تعادل و تعیین مسیر برای آینده

نویسنده: دی.ای.تسجی، کلی.جی.سمراد، سمیح اس.ییلماز

مترجم: دکتر جعفر خیرخواهان

ویدیو مرتبط :
مدیریت پروژه مدیریت پایدار خاک مدیریت گردشگری مدیریت مالی مدیریت منابع اطلاعات س