باخت‌های تکراری دایی به استقلال مظلومی

روزنامه وطن امروز: قبل از شروع نبرد استقلال و صبا اگرچه حدس نتیجه مشکل بود اما با توجه به نوع تفکرات 2 مربی می‌شد پیش‌بینی کرد زننده گل نخست به احتمال بسیار زیاد برنده این نبرد خواهد شد. آنچه دایی و مظلومی برای آن نقشه و طرح داشتند گل نخوردن بود و متعاقبا استفاده برق‌آسا از ضد حملات. هواداران پرسپولیس بهتر از هر تیم دیگری با این نوع از فوتبال آشنا هستند چرا که دایی اصرار بسیار زیادی روی پیاده کردن این طرح در 2 فصل گذشته (لیگ‌های سیزدهم و چهاردهم) داشت. اینکه این نبرد به مثابه اکثر بازی‌های این فصل استقلال در خانه، کسل‌کننده از آب در بیاید هم حدس چندان سختی نبود از این رو در این هوای سرد همان یکی، دو هزار نفری باید به آزادی می‌آمدند که آمدند.

اما چه شد که استقلال با وجود 10 نفره شدن توانست یک پیروزی تقریبا آسان را به دست بیاورد؟ (از آن جهت که اصلا رحمتی هیچ واکنشی انجام نداد) آنها وقتی به گل اول رسیدند تقریبا70 درصد راه را رفتند چون هر 2 تیم برای گل نخوردن و خوب دفاع کردن توانایی‌های بیشتری نسبت به هجومی بودن دارند اما وقتی برزای اخراج شد، مظلومی این مجوز را گرفت تا همانند بسیاری از بازی‌های خارج از خانه تیمش را تمام و کمال عقب ببرد و چشم به ضد حملات بدوزد. برخلاف نبرد با سایپا که همان اندک هواداران استقلال پس از جلو افتادن تیم‌شان مدام درخواست حمله داشتند این بار جمعیت یخ‌زده ورزشگاه راضی به حفظ وضعیت بود. از این رو اگر قانون اجازه می‌داد شاید دایی رای به بازگشت برزای به زمین مسابقه می‌داد. از سوی دیگر 10 نفره شدن استقلال باعث شد بازیکنان این تیم نسبت دوندگی خود را دو برابر قبل کنند.

اما بزرگ‌ترین هدیه را به آنها علی دایی داد. درست مثل همان 2 داربی که به پرویز مظلومی واگذار کرده بود این بار هم سرمربی صبا به دام پرویز افتاد. صبا که در این فصل نتایج بسیار خوبی گرفته بود یک بار پیش از این در ورزشگاه آزادی میهمان پرسپولیس بود که همان 90 دقیقه نشان داد تفکرات دایی همانی است که بود. آنها در آن مصاف برخلاف بازی با استقلال به واسطه باز‌تر عمل کردن قرمزها در زمین خودی به گل رسیدند و بعد از آن به لایه‌های دفاعی خود فرو رفتند به امید ضد حمله. اما جنس حملات پرسپولیس برخلاف صبا مقابل استقلال، به‌گونه‌ای بود که منجر به پدید آمدن موقعیت گل می‌شد و سرانجام یکی از آن توپ‌ها به تور دروازه حامد لک رسید و اگر کمی عنصر گلزنی بین حمله‌وران قرمز بود شاید بازی باخته را با برد عوض می‌کردند. اما علی دایی این بار غافلگیر شد. همه تلاشش را کرده بود از استقلال عقب نیفتد اما یک لحظه غفلت کافی بود تا روی ضربه عالی و هنرمندانه شهباززاده گل را دریافت کند. پر بیراه نیست اگر عنوان شود کلید پیروزی تقریبا همان یک گل بود.

استقلال تمام و کمال بی‌ترس از شعار هوادار به عقب نشست و اخراج برزای این کارت سبز را به آنها داد تا تقریبا 60 دقیقه از زمان بازی را به صورت فشرده در خانه خودی دفاع کنند،با هر بار زمین خوردن تقاضای برانکارد داشته باشند و کلا به گونه‌ای باشند که هیچ هواداری از نرفتن به ورزشگاه آزادی در این سرما پشیمان نشود. اما علی دایی و تیمش که دیگر پلن ضدحمله را به واسطه دفاع فشرده استقلال در دست نداشتند برای باز کردن دروازه رحمتی خیلی تلاش داشتند تا خود را «برنامه‌محور» نشان دهند. پاسکاری‌های پرتعداد در میانه میدان و تجمیع همه بازیکنان در یک‌سوم دفاعی استقلال تنها زمان را به نفع آبی‌ها می‌سوزاند. صبا هر چند تلاش کرد در کانال‌های کناری و ارسال توپ، موقعیت‌سازی کند اما به واسطه ضعف بازیکنان کناری‌اش عملا در این‌کار عاجز بود. به زمین آوردن هاشم بیک‌زاده ناآماده، بزرگ‌ترین اشتباه دایی بود.

او با این تعویض عملا بازی را به سمت راست صبا و چپ استقلال آورد اما بیک‌زاده بدون استثنا در همه صحنه‌ها ضعیف‌تر از یار روبه‌رو‌اش عمل کرد. او تنها یک بار فرصت شوتزنی داشت که فاصله معنادار شوتش از دروازه رحمتی آینه تمام قدی بود از وضعیت آمادگی‌اش. این‌بار همان 20-10 تماشاگری که در پایان بازی مقابل سایپا به نوع بازی تدافعی مظلومی گله داشتند هم سکوت کردند چرا که تیم‌شان 10 نفره بود و پیروزی با تیم 10 نفره ولو با هر تاکتیک و ضدتاکتیکی فضیلت است. صبا هم همانگونه بازی می‌کرد که استقلالی‌ها آرزویش را داشتند. دایی برای اینکه به هواداران  پرسپولیس ثابت کند تیم او همانند برانکو با برنامه حمله می‌کند، روی یک تاکتیک تکراری به دفعات تاکید کرد که روی فرم نبودن محمد قاضی و بیرون کشیدن عجیب دهنوی، رسما زهر صبا را  کاملا خالی کرد. تنها 2 بار صبا می‌توانست به گل برسد، بار اول مهاجم این تیم در مصاف تقریبا تک به تک با رحمتی آنقدر تعلل کرد که مجبور به ارسال پاس رو به عقب شد و زننده ضربه بدترین شوت ممکن را زد و در مرتبه دوم سانتر صبا از چپ با دفع اشتباه عمران‌زاده همراه شد که از شانس خوب این روزهای مظلومی، توپ دقیقا همان جایی رفت که رحمتی ایستاده بود.

دایی پیش از این در پرسپولیس نشان داده بود تعویض‌هایش اکثرا به ضررش تمام می‌شود و این بار هم پیرو همین سنت با هر تعویضی که کرد زهر بیشتری را از تیمش گرفت. او در پایان اشاره به زیرکی و خوش‌شانسی استقلال داشت اما اگر بازی دوتا 90 دقیقه دیگر با همان حالت 11 به 10 ادامه داشت، بعید بود تاکتیک لورفته و تکراری صبا منجر به خلق گلی شود البته این نکته را نباید از یاد برد که استقلال هوشمندانه تا حد ممکن از دادن ضربات ایستگاهی به صبا حذر کرد. مقایسه پرسپولیس برانکو و پرسپولیس دایی در لیگ سیزدهم که نایب‌قهرمان لیگ شد، نشان می‌دهد همیشه تیم‌های دایی با فقر پلن بی‌ مواجه هستند. صبای دایی در روز بازی با استقلال دقیقا همین فقر را داشت. هواداران پرسپولیس می‌توانند خوشحال باشند که این فصل با حضور مظلومی، خبری از دایی در نیمکت تیم‌شان نیست.

نقش تعطیلات لیگ در چیدمان جدول در آن سو استقلال به پیروزی خانگی رسید تا بیشترین شانس را برای قهرمانی نیم‌فصل داشته باشد اما قطعا در نیم‌فصل دوم که تعطیلات لیگ کمتر می‌شود مظلومی کار دشوارتری را پیش‌رو دارد. شاید در شهرستان‌ها با تاکتیک دفاع و ضدحمله بتواند کارش را پیش برد بی‌ترس از شعار هوادار که خواستار فوتبال جذاب‌تری است اما در تهران تنها در صورت 10 نفره شدن این مجوز را در جیبش دارد و از سوی دیگر سخت است با این نوع از فوتبال بتواند مقتدرانه در پایان یک تورنمنت 30 هفته‌ای تیمش را قهرمان کند. مظلومی یک بار تجربه قهرمانی در نیم‌فصل را دارد اما در انتهای فصل سوم شد.

این بار اگر می‌خواهد سنت را بشکند و سرانجام با استقلال قهرمان لیگ برتر شود شاید تنها راهش افزودن کمی اقتدار به بازی‌های تیمش است. فوتبال اقتصادی، فوتبالی که واهمه‌ای از فرار هوادار از ورزشگاه‌ها ندارد، فوتبالی که فقط در آن نتیجه ملاک است و بس خیلی وقت است به جان لیگ برتر افتاده اما برای قهرمان شدن با این نوع از «فوتبال» باید همیشه روی «شانس» حساب ویژه‌ای باز کرد. همه تیم‌ها به تعطیلات پرتعداد و غیرمتعارف لیگ تا اینجای کار معترض شدند اما همین تعطیلات همیشه باعث ضرر همه نیست. آنهایی که تاکتیک‌محورتر هستند و نوع بازی‌‌شان رابطه مستقیمی با هماهنگی مهره‌های‌شان دارد می‌توانند تعطیلات را سم بدانند اما آنهایی که روی توان بالای بدنی و فوتبال تدافعی شرط بیشتری می‌بندند این تعطیلات برای‌شان بد نیست، چرا که اگر لیگ 3 ماه متوالی ادامه داشت، ضعف بدنی اجازه دفاع بعضا 70 دقیقه‌ای را در یک بازی به آنها نمی‌داد.

اما در نیم‌فصل نخست لیگ پانزدهم تا قرار بود 3 هفته به تیم‌های فشار بیاید ناگهان لیگ تعطیل می‌شد و این ریکاوری بهترین هدیه برای آنهایی بود که دلهره‌ای برای از بین رفتن هماهنگی بازیکنان‌شان نداشتند چراکه اصولا هماهنگ کردن تیم برای کارهای دفاعی به مراتب ساده‌تر از هماهنگ کردن یک مجموعه برای اجرای ده‌ها تاکتیک هجومی است. از این رو نمی‌شود ضرر و زیان این تعطیلات را برای همه تیم‌ها یک جور دانست. استقلال مظلومی دقیقا در رسته آن تیم‌هایی است که تعطیلات بیشترین کمک را به آنها کرد اما در نیم‌فصل دوم با کم شدن تعطیلات شاید ورق به ضرر مظلومی برگردد از این‌رو تقویت استقلال در پنجره زمستانی نقل‌و‌انتقالات برای او نقشی حیاتی دارد.  استقلال خوزستان قهرمان نیم فصل شد

هفته پانزدهم لیگ برتر دیروز با 5 بازی دیگر به پایان رسید که مهم‌ترین نتایج پیروزی پرسپولیس برابر راه‌آهن و قهرمانی استقلال خوزستان بعد از شکست ذوب‌آهن بود. پرسپولیس جمعه عصر موفق شد با 2 گل مهدی طارمی در ورزشگاه شهر قدس برابر راه‌آهن به پیروزی برسد و به لطف این سه امتیاز به رده چهارم جدول صعود کرد؛ رتبه‌ای که بهترین رده پرسپولیس با برانکو در این فصل لیگ برتر است.

در دیگر دیدار مهم هفته پانزدهم استقلال خوزستان توانست با یک گل ذوب‌آهن میزبان را از پیش‌رو بردارد و با این سه امتیاز بالاتر از استقلال، ذوب‌آهن و پرسپولیس قهرمان نیم‌فصل لقب بگیرد. سه بازی دیگر دیروز با تساوی به پایان رسید. ملوان و سیاه‌جامگان به تساوی صفر - صفر رسیدند. بازی پدیده و سپاهان یک - یک شد و دیدار تیم‌های گسترش و فولاد نیز با همین نتیجه به پایان رسید.